zondag 4 oktober 2015

Lache ?! Humor in de opvoeding


Kent u ‘em nog? Die reclame waarbij een moeder ineens in de supermarkt over de grond gaat rollen, naast haar stomverbaasde kind?  Veel ouders vonden de reclame  erg grappig.  Ze zagen het als iets dat je ook wel eens zelf kan proberen:  gewoon je kind even laten zien hoe gek hij eigenlijk doet, als hij zo zit te zeuren of zo overdreven huilt.

Nu ben ik dol op grapjes en humor, maar die reclame? Nee.

Humor is, vind ik, niet grappig als het ten koste van iemand gaat. En helemaal niet als het om een kind gaat. Een kind leert niets als je hem voor gek zet. Althans niet wat je wilt dat hij leert.

 

Dat een kind dingen moet leren is op zich helder. Hij moet leren kruipen, fietsen, praten. Maar ook: wachten, stil zijn, zich beheersen. Nu kunnen wij  -meestal- wel het geduld opbrengen om een kind te helpen met  leren lopen, maar voor leren wachten en leren luisteren hebben we beduidend minder  geduld!   Iets om over na te denken …

Eigenlijk geldt dit voor alles wat je moet leren: veel oefenen en geduldig blijven. Moeite met fietsen? Geeft niets als het niet meteen lukt. Morgen weer een dag. Datzelfde uitgangspunt geldt voor zaken als je leren beheersen.  Moeite met wachten op je beurt? Veel oefenen en geduldig blijven. Geeft niets als het niet meteen lukt. Morgen weer een dag.
Dat is natuurlijk soms gemakkelijker gezegd dan gedaan. Een kind dat tien keer achtereen een driftbui krijgt of niet doet wat je vraagt kan je behoorlijk wanhopig maken. De wetenschap dat hij het allemaal nog moet leren, kan je wel helpen er luchtiger naar te kijken. Humor past daar ook bij.

Humor is in de opvoeding zelfs heel belangrijk. Samen lachen verstevigt de band tussen jou en je kind.  Het relativeert, het geeft lucht. Na samen gelachen te hebben, zien jullie problemen er een stuk minder erg uit. Je kind is bovendien meer bereid naar jouw kant van de zaak te luisteren en jij naar die van hem/haar.

Een prachtig voorbeeld hoe humor kan helpen:
Laatste vertelde een moeder dat haar kind ergens mee zat maar er steeds niet over wilde praten. Ze heeft gaf hem de ruimte, maar dat leverde geen gesprek op. Uiteindelijk heeft ze met een gek stemmetje gezegd:  ‘ik weet dat je er niet over wil praten, maar ik was toch wel benieuwd hoe het nu op school was afgelopen met..’. Haar kind moest lachen en ging met hetzelfde gekke stemmetje praten ‘nou, dat was wel vervelend gegaan want…’en zo vertelde hij zijn hele verhaal. Door het gekke stemmetje was het net iets minder beladen om het te bespreken.

Enkele tips hoe je humor kunt gebruiken:
Maak de humor die bij jullie past: dus geen slapstick als je daar niet van houdt. De een vertelt graag  moppen, de ander is meer van de gekke stemmetjes, een derde kijkt graag grappige filmpjes met zijn kind. Mag allemaal. Het gaat om het contact: samen lachen is duizendmaal effectiever dan samen ruzie maken.

Zit je in een vast patroon? Waarbij je kind steeds zus doet en jij zo? Doorbreek dat patroon een keer:  Ga zelf in het bed van je peuter liggen (‘ik ben zo moe!’) ; bel je puber op of hij alsjeblieft wat later wil thuiskomen, zeker niet voor twaalf uur; zet bij het avondeten een pan neer met spekkies en dropjes. Zeg tegen een jong kind dat vaak boos is: ‘weet je wat ik altijd doe als ik boos ben?’ en trek dan een heel gek gezicht. Ga samen de boosheid wegblazen of hard stampen. Maak het luchtig en vrolijk (dus geen ‘wijze les’ eraan toevoegen).

Humor is geen one-manshow. Het is pas grappig als je dat beide zo ervaart. Maak dus eerste een kleine grap en kijk of je kind  ervoor open staat. Zo nee, dan stop je, zo ja, dan kan je nog een grapje maken en ingaan op wat je kind doet.

Ook een respectvol humormoment met je kind gehad en wil je dat delen?
Graag! Op de facebookpagina https://www.facebook.com/Gordon-Congres-323601964461010/timeline/ kun je je moment kwijt. Onder de inzenders verloten we enkele exemplaren van het  boek ‘In ons gezin gaat alles prima! Maar soms…’. In dit boek nog veel meer tips over respectvol opvoeden en het verstevigen van het contact tussen het kind en jou.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten